Ἔναρξη βαθυτέρων πολιτικῶν διεργασίῶν

Οἱ βαθύτερες πολιτικὲς διεργασίες ἔχουν ἀρχίσει σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα στὴν κορυφή, ὡς ἀντανάκλαση τῆς ἀντιδράσεως τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ κυπριακοῦ λαοῦ ἀπέναντι στὴν οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ κρίση• τὰ γεγονότα τῆς Κύπρου ἔχουν μικρὴ ἐπιρροὴ στὰ οἰκονομικὰ τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ εἶναι συνεχὴς ἡ ροὴ σὲ πολιτικὸ ἐπίπεδο, ὅταν μάλιστα ὑπάρχει ἡ ἄνεση τῆς παρακολουθήσεως τοῦ ΡΙΚ, ὡς ὑπόδειγμα ἐνημερώσεως καὶ σεβασμοῦ τοῦ πολίτου. Ἡ κοινωνικὴ ἀναταραχὴ δὲν ἔπληξε τὴν Κύπρο, πρὸς οἰκτρὰν ἀπογοήτευσιν τῆς ἀτλαντικῆς καὶ ἐπιχωρίου διαπλοκῆς, ἀλλὰ κατεγράφη ἀπὸ ὅλους ἡ ὡριμότης καὶ σύνεσις καὶ καρτερία τοῦ κυπριακοῦ λαοῦ• ὑπόδειγμα θεωρεῖται πλέον παγκοσμίως ἀπ’ τοὺς ἔγκυρους ἀναλυτὲς καὶ παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν ὁ ἀγγλοσαξωνικὸς τύπος. Στὴν πολιτικὴ ἐκπροσώπηση οἱ ἐπιπτώσεις εἶναι ἄμεσες καὶ σὲ πολλὰ ἐπίπεδα• οἱ Κύπριοι πλήρωσαν ἀκριβὰ τὴν ψῆφο τους στὸν κομμουνιστὸ πρόεδρο, ὅπως ἐμεῖς τὴν δική μας στὸν σοσιαλιστὴ πρωθυπουργό. «Στερνή μου γνώση νὰ σὲ εἶχα πρῶτα», λέει ἡ λαϊκὴ παροιμία• ἀλλὰ ὅλοι ἀναθεωροῦν, ἔστω κι ἀργά, τὶς ἐπιλογές τους, καθὼς εἶναι συνεχὴς ἡ ὑπόμνησή τους ἀπ’ τὴν τσέπη τους καὶ τὴν οἰκογένειά τους. Ἡ ὁλοκλήρωση τοῦ τωρινοῦ τροϊκανοῦ ἐλέγχου μας γίνεται σὲ διαφορετικὸ κλίμα ἀπ’ τοὺς προηγούμενους. Ἡ ἄλλη ψυχολογία ἔχει μεταλαμπαδευθεῖ καὶ στὴν ἀγορά, μὲ ἐμφανεῖς τὶς ἐνδείξεις ἐπανεκκινήσεως τῆς οἰκονομίας.
Σὲ πολιτικὸ ἐπίπεδο, τὰ γεγονότα στὴν Προανακριτικὴ Ἐπιτροπὴ πείθουν τοὺς πάντες γιὰ δύο πράγματα, τὴν ἀπόλυτη ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ καὶ Χρυσῆς Αὐγῆς μὲ σκοπὸ τὴν ὑπονόμευση τῶν ἐργασιῶν της καὶ συγκάλυψη τῆς ὑποθέσεως, καὶ τὴν κοινὴ προέλευση τῶν ἐντολέων ἀμφοτέτων τῶν κομμάτων• δὲν εἶναι τυχαῖα ὅσα συμβαίνουν ἐκεῖ, μὲ ἀποκορύφωση τὴν παρεμπόδιση καταθέσεως τοῦ προέδρου τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ τὴν πλήρως πλήρως ταυτόσημη φρασεολογία τοῦ ἀκροδεξιοῦ καὶ τῆς ὑστερικῆς. Κάποιοι δὲν θέλουν νὰ ὁδηγηθοῦν οἱ ὑπεύθυνοι στὴν δικαιοσύνη, διότι φοβοῦνται τὶς ἀποκαλύψεις• ὁ ΣΥΡΙΖΑ, διότι ὁλόκληρο σχεδὸν τὸ βαθὺ ΠΑΣΟΚ ἔχει μετακομίσει στὴν Κουμουνδούρου καὶ κατέχει ὑψηλὲς θέσεις στὴν ἱεραρχία, ἀλλὰ καὶ περίοπτες περὶ τὸν Ναπολεοντίσκο, ἐνῶ εἶναι γνωστὲς οἱ ἀτλαντικὲς διασυνδέσεις τους. Ἡ ἀκροδεξιὰ καὶ οἱ παραφυάδες της μᾶλλον γιὰ τὶς τελευταῖες διασυνδέσεις καὶ τὶς προεκτάσεις τους στὸ πασοκικὸ παρακράτος• ἀπὸ πολιτικῆς πλευρᾶς ἐνδιαφέρει ἡ παρουσία τοῦ φαινομένου κι ὄχι ἡ οὐσία τους, τὸ δοκεῖν κι ὄχι τὸ εἶναι, κι αὐτὸ ἐπιβάλλει ἡ πολιτικὴ ἀξιολόγηση. Ἡ ἄρνηση τοῦ πρώην πρωθυπουργοῦ νὰ καταθέσει στὴν Ἐπιτροπή, μὲ τὴν ἄκρως προσβλητικὴ γιὰ τὴν δημοκρατία δικαιολογία, «ἐὰν τὸ ἐπιτρέψουν οἱ ὑποχρεώσεις μου στὴν Ἀμερική», ἐπισφραγίζει τὰ συμπεράσματα αὐτά• δείχνει τὸ πόσο σέβονται τοὺς δημοκρατικοὺς θεσμοὺς καὶ τὴν Ἑλλάδα.
Οἱ φόβοι τῆς ἀντιπολιτεύσεως καὶ τῶν παραφυάδων τους δὲν εἶναι μόνο πολιτικοί, ἀλλὰ καὶ προσωπικοῦ ἐπιπέδου, περισσότερο στὴν ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση, διότι αὐτὴ δίδει τὸν τόνο• ὁ ἀρχηγός της εἶχε προβλέψει ἐξελίξεις τὸν Μάρτιο, ὅπως ὅτι δὲν θὰ πάρουμε τὴν δόση τὸ Φθινόπωρο, ἤ ὅτι θὰ μᾶς διώξουν ἀπ’ τὴν Εὐρωζώνη, μὲ πλήρη ἀπογοήτευση πάλι. Ἀλλὰ δὲν ἄλλαξε τὴν στάση του, τουλάχιστον δημοσίᾳ, διότι στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ κόμματός του συμβαίνουν πολλὰ κι οὐδεὶς γνωρίζει τὶς ἐπιπτώσεις• στὶς κομματικὲς ὀργανώσεις, σὲ ὅσες ἔχει πρόσβαση ὁ πρόεδρος, στοὺς διαδρόμους τῆς Βουλῆς συζητοῦνται ὅλα τὰ ἐνδεχόμενα. Οἱ κύριες ἀντιρρήσεις ὅλων σχεδόν, κι ὄχι μόνο τῆς ἀριστερῆς πλατφόρμας, εἶναι ὅτι ταυτίσθηκε τὸ κόμμα μὲ τὴν ἐξυπηρέτηση τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς καὶ τῆς ἀντιευρωπαϊκῆς πολεμικῆς της, ἀλλὰ καὶ τῆς καταρρεύσεως κάθε οἰκονομικῆς του προβλέψεως, πέραν τῶν διασυνδέσεων μὲ τοὺς κουκουλοφόρους, τοὺς τρομοκράτες κι ὅλους τοὺς ὑπονομευτὲς τῆς δημοκρατίας, τῆς ἀκροδεξιᾶς συμπεριλαμβανομένης• στὴν πολιτικὴ τίποτε δὲν ἀποκλείεται, ἀλλὰ ἐλάχιστοι πιστεύουν ὅτι μποροῦν νὰ συμπλεύσουν οἱ τόσο ἀντιμαχόμενες τάσεις. Ἡ ἐπιμονὴ τῆς ἡγεσίας στὴ συνεργασία μὲ τὴν ἀκροδεξιὰ καὶ τὶς παραφυάδες της προκαλεῖ τὶς ἰσχυρότερες ἀντιδράσεις, διότι ἔχει ἄμεση ἀπήχηση στὰ μεσαῖα καὶ κατώτερα στελέχη, ἐνῶ συζητοῦνται εὐρύτατα στὰ καφενεῖα καὶ στὶς πλατεῖες• δὲν εἶναι εὔκολη ἡ προσέγγιση τοῦ κόσμου, παρὰ τὴν βοήθεια τῶν «δημοσκοπήσεων».
Ἡ ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας προκαλεῖ τὴν ἐπιτάχυνση τῶν πολιτικῶν διεργασιῶν• στὸ χαμηλὸ ἐπίπεδο τῶν μικρομεσαίων οἱ ἀλλαγὲς εἶναι ἐμφανέστατες• τὰ μαγαζιὰ κάνουν μεγάλες παραγγελίες γιὰ τὸ Καλοκαῖρι, γιὰ πρώτη φορὰ ἀπὸ τριετίας, οἱ προτάσεις γιὰ ἐπενδύσεις πολλαπλασιάζονται καὶ προωθοῦνται, τὰ δημόσια ἔργα δουλεύουν καὶ πάλι, ἐνῶ πολλὰ ξεκίνησαν, κυρίως τὰ μικρὰ καὶ μεσαῖα, κι ἀναμένεται στὸ δίμηνο νὰ ξεκινήσουν καὶ τὰ μεγάλα, οἱ πιστώσεις στὶς μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις δίδονται, ὁλοκληρώνεται ἡ ἀνακεφαλαιοποίηση τῶν τραπεζῶν καὶ οἱ δυναμικοὶ κλάδοι καλπάζουν, ὅπως ἡ ψηφιακὴ τεχνολογία καὶ πρωτίστως ἐκείνη τῆς κινητῆς τηλεφωνίας. Μερικὰ στατιστικὰ στοιχεῖα ἀποδίδουν τὴν ἀλλαγὴ στὴν οἰκονομία, οἱ προσλήψεις τὸν Μάρτιο ἦταν περισσότερες ἀπ’ τὶς ἀπολύσεις, οἱ ἐξαγωγὲς αὐξάνονται καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν ξένων κεφαλαίων γιὰ τοὺς δυναμικούς μας κλάδους εἶναι ἔντονο, γνωστὰ αὐτὰ στοὺς ἀναγνῶστες «Τοῦ Ἐμμελοῦς»• ὁ κόσμος τῆς ἀγορᾶς δίδει πλέον τὸν τόνο τῆς πολιτικῆς ζωῆς, διότι ἔχει ζήσει χειρότερα τὶς ἐπιπτώσεις τῆς κρίσεως. Κι οἱ πιὸ δύσπιστοι κατάλαβαν πλέον, μετὰ καὶ τὴν περιπέτεια τῆς Κύπρου, ὅτι ὅλα ἦταν προσχεδιασμένα ἀπ’ τὸν σοσιαλισμό, τὸν κομμουνισμὸ καὶ τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους• ἑπομένως, ἐφ’ ὅσον διαπιστώνουν τὴν ὀργανωμένη πλεκτάνη, ἀναλογίζονται καὶ τὶς συνέπειες. Ἕνα εἶναι δεδομένο στὴν ἀγορά, ἡ παραμονὴ στὴν Εὐρωζώνη, ὄχι μόνο γιὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας.
Ἡ κυβέρνηση ἀποτελεῖ τὸ ἀποτελεσματικὸ ὀχυρό μας γιὰ τὴν κοινὴ γνώμη, ὄχι μόνο γιὰ τὴν οἰκονομία, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα• ὅλοι θυμοῦνται ὅτι ἡ ὑπονόμευση εἶχε ἀρχίσει ἀπ’ τὴν ἑπομένη τῆς ἱστορικῆς ἐπιτυχίας τοῦ Κώστα Καραμανλῆ στὸ Βουκουρέστι γιὰ τὸ Σκοπιανό. Ἀκολούθησαν τὰ Δεκεμβριανά, μὲ τὸν ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτη καὶ συναυτουργὸ τῶν βανδαλισμῶν, ὁπότε ἦρθε ἡ ἀνάδειξη τοῦ σοσιαλισμοῦ, μὲ τὴν ὁλόπλευρη ἀμερικανικὴ ὑποστήριξη• συνέχεια ἦταν ἡ ἐμετικὴ ἐξύμνηση τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ ἀπ’ τὴν διαπλοκή, μὲ τὴν αἰσχρότατη συκοφάντηση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ καὶ τῶν προτάσεών του, γιὰ ἀποφυγὴ ἀλλοιώσεως τῶν δημοσιονομικῶν στοιχείων τὸ 2009, ἀλλὰ καὶ ἐνισχύσεως τῆς ρευστότητος τῆς ἀγορᾶς. Συζητοῦνται αὐτὰ στὸ σπίτι καὶ στὶς φιλικὲς συναναστροφές, στὴν ἀγορὰ καὶ στὶς ταβέρνες καὶ παίρνουν τὴν μορφὴ τῆς λογοδοσίας• στὸ ἐπίπεδο αὐτὸ ἀντικαθιστοῦν οἱ Ἕλληνες τὴν παντελῆ ἀπουσία πολιτικῆς κριτικῆς καὶ λογοδοσίας στὴν διαπλοκή. Οἱ διεργασίες αὐτὲς μετροῦν περισσότερο στὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις ἀπ’ τὶς βαρύγδουπες δηλώσεις• μοναδικὸ κριτήριο εἶναι πλέον ἕνα, ἡ συνέχιση τῆς ἀνακάμψεως καὶ πρακτικὰ μὲ λίγα μέτρα, τὴν ἐπανέναρξη τῶν δημοσίων ἔργων τὸ ταχύτερο, γιὰ τὴν τόνωση τῆς τοπικῆς κοινωνίας, μαζὶ μὲ τὴν ἀνοδικὴ πορεία τῶν δυναμικῶν κλάδων. Ἑπομένως ἡ πολιτικὴ μάχη δίδεται στὰ οἰκονομικά, μὲ συμπληρωτικὲς ἐπιπτώσεις τῶν σκανδάλων κι ἀναφορὰ στὶς διάφορες πτυχὲς τῆς σοσιαλιστικῆς ἐξουσίας.