Οἱ προεκτάσεις τῶν τρομοκρατικῶν ἐπιθέσεων, μὲ στόχους καὶ συγγενεῖς πολιτικῶν προσώπων, μετατρέπεται σὲ μεῖζον θέμα τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς· ὁ Ναπολεοντίσκος κι ἀπ’ τὸ Βερολίνο προσπαθεῖ ἀποδεῖξαι ὅτι δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὰ τρομοκρατικὰ κυκλώματα, ἀλλὰ ἐλάχιστα πείθει, διότι, «καλύτερα νὰ σοῦ βγεῖ τὸ μάτι, παρὰ τὸ ὄνομα». Τὰ Δεκεμβριανὰ εἶναι πολὺ πρόσφατα καὶ οἱ σχετικὲς δηλώσεις βουλευτῶν καὶ στελεχῶν του ἠχοῦν ἀκόμη στὰ αὐτιὰ τῶν Ἑλλήνων, διότι δὲν ἔχουμε ὅλοι μας ρόπαλα, μολότωφ καὶ ἀντιασφυξιογόνες μάσκες στὸ σπίτι μας· τὰ γεγονότα παρασύρουν τὶς παρατάξεις, διότι δὲν τολμάει ὁ πρόεδρος διαγράψαι ἔστω κι ἕναν ἀπ’ τοὺς τρομοκρατίζοντες δικούς του, ἀλλὰ ἀντίθετα τοὺς διατηρεῖ σὲ κορυφαῖες θέσεις, ὅπως τὸν ἐκπρόσωπό του. Πληρώνονται αὐτὰ καὶ μάλιστα πολὺ ἄσχημα.