Οἱ Θηβαῖοι ὑπερηγάπων τοὺς Ἐπαμεινώνδα καὶ Πελοπίδα, διότι κατέστησαν τὴν πόλη τους ἡγέτιδα δύναμη τῆς Ἑλλάδος· ἐπέστρεψαν στὴν Θήβα μὲ καθυστέρηση, λόγῳ τῆς ἐκστρατείας στὴν Πελοπόννησο. «Ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ὑπερηγάπων τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν τύχην ἐθαύμαζον»· γιὰ τὶς ἐπιτυχίες τους αὐτὲς ὁ Θηβαϊκὸς λαὸς τοὺς ὑπεραγαπούσε γιὰ τὴν γενναιότητά τους καὶ θαύμαζε τὴν τύχη τους. «Ὁ δὲ συγγενὴς καὶ πολιτικὸς φθόνος ἅμα τῇ δόξῃ τῶν ἀνδρῶν συναυξόμενος»· ὁ δὲ σχετικὸς μὲ αὐτὰ πολιτικὸς φθόνος συναυξανόταν μὲ τὴν δόξα τῶν ἀνδρῶν. «Οὐ καλὰς οὐδὲ πρεπούσας ὑποδοχὰς παρεσκεύαζον αὐτοῖς»· οὔτε τὴν καλὴ οὔτε τὴν  κατάλληλη ὑποδοχὴ τοὺς προετοίμαζε. «Θανάτου γὰρ ἀμφότεροι δίκας ἔφυγον ἐπανελθόντες»· διότι ὅταν ἐπέστρεψαν ἀπέφυγαν ἀμφότεροι τὴν καταδίκη σὲ θάνατο. «Ὅτι τοῦ νόμου κελεύοντος ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ παραδοῦναι τὴν βοιωταρχίαν ἑτέροις»· διότι ὁ νόμος ὁρίζει τὸν πρῶτο μῆνα παραδίδειν τὴν βοιωταρχία.