Μετὰ τὴν ἐπιστροφή τους ἀπ’ τὴν Λακωνία καὶ τὴν ἐξάπλωση τῆς θηβαϊκῆς ἡγεμονίας, οἱ Πελοπίδας καὶ Ἐπαμεινώνδας πέρασαν ἀπὸ δίκη· καθυστέρησαν παραδῶσαι τὴν βοιωταρχίαν. Μετὰ τὸν πρῶτον μῆνα, «ὃν Βουκάτιον ὀνομάζουσι, τέσσαρες ὅλους προσεπιβάλοντο μῆνας»· τὸν ὁποῖο ὀνομάζουν Βουκάτιον, τέσσερες ὁλόκληροι πέρασαν μῆνες. «Ἐν οἷς τὰ περὶ Μεσσήνην καὶ Ἀρκαδίαν καὶ τὴν Λακωνικὴν διῴκησαν»· στοὺς ὁποίους τακτοποίησαν τὰ πράγματα στὴ Μεσσήνη, Ἀρκαδία καὶ Λακωνία. «Εἰσήχθη μὲν οὖν πρότερος εἰς τὸ δικαστήριον Πελοπίδας»· πρῶτος λοιπὸν παρεπέμφθη στὸ δικαστήριο ὁ Πελοπίδας. «Διὸ καὶ μᾶλλον ἐκινδύνευσε, ἀμφότεροι δὲ ἀπελύθησαν»· διὰ τοῦτο καὶ κινδύνευσε περισσότερο, ἀλλὰ ἀμφότεροι ἀθωώθησαν. «Τὸ δὲ συκοφάντημα καὶ τὴν πεῖραν Ἐπαμεινώνδας ἤνεγκε πρᾴως»· τὴν δὲ συκοφαντία καὶ τὴν περιπέτεια τὴν ἔφερε ἤρεμα ὁ Ἐπαμεινώνδας. «Μέγα μέρος ἀνδρείας καὶ μεγαλοψυχίας τὴν ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἀνεξικακίαν ποιούμενος»· πίστευε ὅτι εἶναι μέρος τῆς πολιτικῆς πραότητος ἡ ἀνδρεία καὶ μεγαλοψυχία.